یوم الله
از نامهاى روز عاشوراست، به معناى روز خدا. گر چه همه روزها و مکانها و زمانها ازآن خداست، ولى گاهى زمان و مکان خاصى به دلیل اهمیت آن یا عظمت حادثهاى که درآن اتفاق افتاده و قدرت نمایى خداوند در آن روز، به خدا انتساب پیدا مىکند و«ماه خدا یا روز خدا» مىشود. در قرآن نیز از«ایام الله» یاد شده و به گرامیداشت آن توصیه شده است، چرا که در سرنوشت اقوام و ملل، تأثیر عمده داشته است («ذَکِّرْهُمْ بِاَیّامِ اللهِ » سوره ابراهیم،آیه 5). در روز عاشورا، حوادث مهمى اتفاق افتاده که مهمترین آن حماسه کربلا و شهادت امام حسین (ع) است. طبق روایات فراوان، به خصوص در کتب اهل سنت، عاشورا روز مهمى بوده که پیشینیان آن روز را، روزه مىگرفتند و پیامبر (ص) هم روزه مىگرفت، ولى پس از شهادت حسین بن على (ع) در این روز، بنى امیه به خاطر کینهاى که با عترت پیامبرداشتند، آن روز را روز فرخنده و مبارک و عید قرار دادند و به شادمانى پرداختند. همان گونه که در زیارت عاشورا میخوانیم: (اَللّهُمَّ اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ ... وَ هذا یَوْمً فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَ آلُ مَروانٍ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ). ازاین رو پس از آن حادثه، امامان شیعه آن را روز شومى دانسته و از روزه گرفتن در آن نهىکردند.
در روایات عامه نقل شده که از رسول خدا (ص) درباره عاشورا و روزه آن پرسیدند، فرمود: «اِنَّ یَوْمَ عاشُورا یَوْمٌ مِنْ اَیّامِ اللهِ تَعالى، فَمَنْ شاءَ صامَهُ وَ مَنْ شاءَ تَرَکَهُ»: عاشورا یکى از ایام الله است، هر که خواست روزه بگیرد و هر که خواست، نگیرد. از امامصادق (ع) روایت است که آل امیه و شامیانى که در کشتن حسین (ع) آنان را یارى کرده بودند، نذر کرده بودند که اگر حسین (ع) کشته شود و سپاه کوفه سالم از جبهه کربلا برگردند و خلافت در دودمان آل ابى سفیان مستقر گردد، آن روز را روز عید و جشن بگیرند و به شکرانهاش، آن روز، روزه بگیرند. از این رو روزه گرفتن عاشورا تا امروز درمیان آل ابى سفیان رسم شده است و مردم از آنان تبعیت مىکنند و روزه مىگیرند و در این روز، به خانواده و بستگان خویش، شادى مىرسانند. به هر حال، در تاریخ اسلام، واقعه خونین عاشورا عظیمترین جلوه فداکارى خالصانه در راه دین و فدا شدن گرامیترین انسان آن روزگار در راه حق و عدالت و احیاى اسلام بود و تأثیرات مهمى در بیدارى ملتها در طول تاریخ و الهام گرفتن افراد و امتها در راه مبارزه با ستم داشته است و اگر در اسلام، چند روز بسیار مهم و به یاد ماندنى و ستودنى داشته باشیم،یکى هم عاشوراست، که راز و رمز کرامت بخشیدن انسان بر فرشتگان از سوى خدا را نشان مىدهد و براى امت محمد (ص) همین بس که اسوههایى چون سید الشهداء (ع) و شهداى کربلا دارد که جهان را در مکتب شرافت و آزادى خود، تربیت مىکند.
در حدیثى قدسى آمده است که حضرت موسى به خداوند عرض کرد: پروردگارا، چرا و به چه خاطر امت محمد (ص) را بر سایر امتها فضیلت بخشیدى؟ فرمود: به خاطر ده خصلت و ویژگى آنان را برترى دادم. موسى (ع) پرسید: آن ده خصلت چیست که امت محمدى به آن عمل مىکنند، تا من هم بنى اسرائیل را فرمان دهم تا به آنها عمل کنند؟ خداى متعالى فرمود: «اَلصَّلاةُ وَ الزَّکاةُ وَ الصَّوْمُ وَ الحَجُّ وَ الْجِهادُ وَ الْجُمْعَةُ وَ الْجَماعَةُ وَ الْقُرْآنُ وَ الْعِلْمُ وَ الْعاشوراءُ...»: آنها عبارت است از: نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، نماز جمعه، نماز جماعت، قرآن، دانش، و عاشورا!
شگفتا که عاشورا در کنار نماز و حج و جهاد وقرآن و... از خصلتهاى امتیاز بخش امت اسلام بر امتهاى دیگر است. و این راز عظمت عاشورا و یوم الله بودن آن است. در ادامه حدیث فوق، حضرت موسى از مفهوم«عاشورا» مىپرسد، خداوند در پاسخ به روز گریه و تباکى بودن عاشورا در سوگ فرزند پیغمبر و فضیلت گریستن و اطعام و خرج در راه زاده زهرا و ماتم آن شهید بزرگوار اشاره مىفرماید و بر چشمهاى گریان در روز عاشورا و قطرات اشک، پاداش بهشت را وعده مىدهد.
امام خمینى «قدس سره» نیز روزهایى همچون 22 بهمن،15 خرداد، 17 شهریور را «یوم الله» مىداند و به تکریم و احیاى آنها دستور مىدهد و تعبیر«عاشورا و 17 شهریور ودیگر ایام الله...» نشان مىدهد که عاشورا را نیز از ایام الله مىداند و در جایى هم 15 خرداد را با عاشورا مقایسه مىکند و هر دو را «روز الهى» مىداند که همان یوم الله است: «بزرگداشت روز حماسه آفرین 15 خرداد، بزرگداشت ارزشهاى انسانى در طولتاریخ است، همان سان که بزرگداشت روز سرنوشتساز عاشورا، بزرگداشت اسلام و قرآن کریم است. ملت شریف ما، بلکه ملتهاى مظلوم، از هر چه غفلت کنند، از این دو روزالهى نباید غفلت کنند. عاشورا با «نه» خود، یزیدیان را در طول تاریخ نفى کرد و به گورستان فرستاد، 15 خرداد پهلویان و پهلوى صفتان و ابر قدرتها را مدفون کرد...» و درپایان این پیام، مىفرماید:«درود بر عاشورا، درود بر 15 خرداد و 22 بهمن، درود برایام الله».
برگرفته از فرهنگ عاشورا اثر جواد محدثی